A sección primeira da Sala do Contencioso-Administrativo do Tribunal Superior de Xustiza de Galicia (TSXG) confirmou a sentenza de primeira instancia que condena o Sergas a indemnizar con 90.000€ a unha paciente do servizo de cirurxía plástica do Complexo Hospitalario Universitario da Coruña (Chuac).
A esta paciente quedoulle a man dereita ‘en garra, inutilizada e irreversible, despois de someterse a unha cirurxía de desteitamento do túnel carpiano e a nove intervencións cirúrxicas posteriores. A ferida comezou a supurar aos poucos días da primeira operación, realizada en febreiro de 2013.
“Non pode cualificarse senón de resultado inusualmente grave e desproporcionado o producido tras a intervención, en cuxo suposto a xurisprudencia fai responder á Administración porque se trata dun efecto danoso que normalmente non se produce máis que cando media unha conduta neglixente, salvo que se acredite que a causa estivo fóra da esfera de actuación dos servizos sanitarios ou se debe a unha causa de forza maior, o cal non lograron as demandadas”, indican os maxistrados na sentenza.
O TSXG sinala que, se o resultado danoso é “anormal ou inusualmente grave en relación cos riscos que comporta a intervención”, como sucede neste caso, “presúmese que a Administración sanitaria non se acomodou aos estándares de actuación esixibles ou non puxo ao dispor do paciente os medios e coñecementos da ciencia e da técnica”.
A doutrina do dano desproporcionado, segundo destacan os maxistrados, non se aplica cando o resultado se presenta como unha opción posible, cando constitúe un risco propio da intervención nunha porcentaxe considerable e cando existe actividade probatoria que chega a convencer o órgano xudicial respecto a como se produciu ese resultado.
“No caso presente resulta incuestionable que se produciu un resultado desproporcionado no tratamento dunha cirurxía tan simple -en palabras do cirurxián plástico-, pois quedou inutilizada a man dereita da paciente para calquera tipo de actividade, á parte do prexuízo estético, moral, laboral, familiar e de lecer que lle ocasiona, ademais dunha patoloxía psiquiátrica asociada”, salienta o tribunal.
O TSXG indica que a Administración “non foi capaz de ofrecer unha explicación científica razoable” sobre as causas, aínda que asegura que “a máis probable” foi unha infección da ferida.
Sobre o consentimento informado asinado pola paciente ao que fai referencia o Sergas, o tribunal lembra que determina que asume os “riscos habituais” da asistencia médica. “Con todo, unha apreciación racional das cousas non permite erixir o consentimento prestado en escusa incondicionada ante calquera evento adverso”, advirten os xuíces.
